Glaucoom is een groep oogaandoeningen die worden gekenmerkt door schade aan de oogzenuw, die verantwoordelijk is voor het overbrengen van visuele informatie van het oog naar de hersenen. Deze schade wordt vaak geassocieerd met een verhoogde oogdruk, maar niet alle gevallen van glaucoom hebben een hoge oogdruk als oorzaak. Er zijn verschillende soorten glaucoom, waarvan de meest voorkomende zijn:

  1. Primair Open-Hoek Glaucoom (primary open angle glaucoma of POAG): Dit is de meest voorkomende vorm van glaucoom. Bij POAG stijgt de oogdruk geleidelijk, wat leidt tot schade aan de optische zenuw. Het begint vaak zonder merkbare symptomen en kan onopgemerkt blijven totdat het gezichtsverlies aanzienlijk is.
  2. Normale oogdruk glaucoom (normal tension glaucoma of NTG): bij deze vorm van glaucoom  ligt de oogdruk binnen normale grenzen, doch ontstaat er toch schade aan de oogzenuw. Naast de risicofactoren zoals bij POAG zijn er een aantal specifieke risicofactoren voor NTG. Net zoals bij POAG is het een sluipende aandoening, met ontbreken van merkbare symptomen tot vergevorderde stadia
  3. Acuut Gesloten-Hoek Glaucoom: Dit is een minder voorkomende vorm van glaucoom en ontstaat abrupt wanneer de afvoer van oogvocht wordt geblokkeerd, waardoor de oogdruk snel stijgt. Dit kan intense oogpijn, wazig zien, misselijkheid en braken veroorzaken, en het wordt beschouwd als een spoedgeval.

De exacte oorzaak van glaucoom is niet volledig begrepen, maar factoren zoals verhoogde oogdruk, familiegeschiedenis, leeftijd, ethniciteit en bepaalde medische aandoeningen kunnen het risico op glaucoom vergroten. Gezien het risico op ontstaan van glaucoom toeneemt bij toenemende leeftijd, is het raadzaam om de oogdruk te laten nakijken vanaf de leeftijd van ongeveer 40-45 jaar. Zeker bij familiaal voorkomen van glaucoom is een vroegtijdige screening raadzaam.

De schade aan de oogzenuw bij glaucoom is meestal onomkeerbaar, wat benadrukt waarom vroege diagnose en behandeling van cruciaal belang zijn om verdere achteruitgang van het gezichtsvermogen te voorkomen.

Behandeling van Glaucoom:

De behandeling van glaucoom is gericht op enerzijds het verminderen van de oogdruk om verdere schade aan de oogzenuw af te remmen, en anderzijds bij bepaalde subtypes van glaucoom op neuroprotectie, wat wil zeggen het ondersteunen en versterken van de residuele oogzenuwvezels. Dit kan worden bereikt door middel van:

  1. Oogdruppels: Deze worden vaak als eerste behandeling voorgeschreven om de oogdruk te verlagen.
  2. Pilvorm: in sommige gevallen voor oogdrukdaling en/of neuroprotectie.
  3. Lasertherapie: een specifieke laserbehandeling kan helpen bij bepaalde types van glaucoom
  4. Chirurgische ingrepen: in een minderheid van de gevallen kan een operatie zoals trabeculectomie worden overwogen om de oogdruk te verminderen.

Glaucoom is een aandoening die in de meeste gevallen levenslange opvolging en behandeling vereist, zelfs wanneer u geen symptomen heeft, en dit om de achteruitgang van het gezichtsveld zoveel mogelijk af te remmen.